Eg skal laga eit dikt. Eg har ikkje laga det enno.
Det gjer eg først når eg sit oppe på gamle Vangen. Ytst på stupebrettet.
Med den skytaren trygt ved sida.
Diktet skal slutta ope.
Så riv eg den sida ut, og legg pent ein liten kvit stein over.
Det blir ikkje stunder til å henga med hovudet.
Blir bare eit stutt, lite smell.
Blir bare eit plask når eg landar.