Arni vaktmeister smelte att døra til cella. "Den nøkkelen kan eg like godt hengje inst i skåpet," sa han skadefro. "Det blir svært lenge til eg får bruk for han att!" Så gjekk han, og Kat var åleine i mørkret, bortsett frå dei mysene som krasla i halmen på golvet. Eller var det rotter?
Det begynte med eit brev som Kat ikkje skulle ha lese. Eller kanskje var det då ho møtte gjøglarguten Daniel? Eller då ho vart uven med Lu og nær hadde knekt nasen hennar? Kat kjem på tusen ting ho truleg ikkje burde ha gjort. No har ho hamna i fangeholet på Borga, og viss ho ikkje snart slepp ut, kjem ein ho er svært glad i, til å døy.
Tredje bok i Katriona-serien.
