Frances Horocitz skreiv ikke mykje. Det samla lyriske livsverket hennar får plass i denne velse boka. Det ho skreiv ligg tett inntil det korte livet hennar: kjærleik, fødsel, død, reiser, ein tur i skogen. Ho skreiv sitt liv, men likevel ikkje. Ho skriv fram eit livsdrama, idet ho brukar det vanlege, det erfarte, men ho skriv om det slik at kvardagen hennar blir viktig for oss alle. Omtalen er utarbeidd av BS.
