Denne romanen krinsar om historiene vi fortel oss sjølv og kvarandre om liva våre. Kan vi stole på minna, at vi hugsar rett, både for eigen og andre sin del? I Athen innleiar ei norsk kvinne eit forhold til ein eldre mann. Då dei reiser til Makronissos, ei tidlegare fangeøy, opnar dei seg for kvarandre om liva sine. Kvinna er sikker på at ho har gløymd mykje, men korleis kan ho vite kva ho utelet frå forteljinga? Fire episodar får ho til å tvile på kva som er sant, og kva som er oppspinn. Etter 25 år møter ho igjen mannen frå tida i Athen. Korleis hugsar dei augeblikka dei delte? Og kven har ho blitt i løp av tida som har gått? Tema som død, aldring og minnets lunefulle verknad er å finne i kjernen av denne romanen. Omtalen er utarbeidd av BS.
