Simon vil vere eit medmenneske. Saman med kjærasten slår han seg ned på ei øy i havgapet, der han pussar opp ei falleferdig rorbu. Med mange sengeplassar, storkjøkken og bar i kjellaren er målet å ta imot alskens kurs. Og som Simon seier det: "Dette er staden for ein skalla sogning med kuken på skeiva og systemutvikling opp i ræva." Men rorbuveggane har sett fødsel, død og løynder ingen snakker om, og lokalsamfunnet likar ikkje næringslivet og andre slaskar som kjem rekande. Skepsisen blir større då han går i gang med å etablere eit whiskydestilleri i ein gammal fjøs. Og då både familien og ein mystisk nisse kjem på julebesøk, flokar det seg verkeleg til. Simon må ut og ro.
I ein sjeldant humørfylt roman viser Marita Liabø korleis det moderne mennesket kan trøtne på storbyståk og mas, korleis livet som innvandrar kan vere og korleis velsigninga ofte finnast ein annen stad enn der ein først trudde.
