Forlaget skriver om denne boka:
Stone Roses hadde i si tid ikkje berre endra livet mitt. Gruppa hadde blitt livet mitt. Eg hadde blitt Stone Roses. Eg hadde blitt ein vandrande Stone Roses. Eg var Mani, Reni, Ian og John i ein person. Når ein blanda så ulike personlegdommar i ein og same person, fekk ein ikkje, som ein kanskje skulle tru, ein superspennande, fargerik cool-guy. Nei, ein fekk det motsette: Personlegdommane utlikna kvarandre. Ein fekk ingenting. Ein fekk meg, Dag-Olav Sørensen, 31 år, frå Stavanger. Ein tapar. det var det eg var. Eg hadde ingen venner. Framleis budde eg heime hos foreldra mine. Heimføding kalla dei det. Eg hadde knapt ei fortid. Støve bort på lesesalar i Bergen var det eg hadde gjort sidan vidaregåande, og det til inga nytte. Kva skulle eg gjere? Gå å hengje meg? Vende meg til Gud? Kva ville John Squire gjort viss han hadde blitt dumpa av ei jente på ein slik måte? Han ville ha skrive eit meisterverk av ein song og kanskje kalla han "Abortion" eller noko i den duren. Kva ville Jackson Pollock gjort? Han ville drukke seg dritings og gått amok over biletflata. Kva gjorde eg? Eg vart til stein.
