Året er 1927, og Eilert Knudtson reiser til Norge for å møte søskena sine igjen. Det er trettifire år sidan han såg dei sist. Eilert reiser òg for å handtere sorga og saknet etter kona Martha sin død. Nevøen Lars Hoem, son av Anton Edvard, vil gjerne bli med onkelen tilbake til Canada. Han vil vekk, det er ein stor stein som skyggar for sola der han er no. Men livet i det nye landet blir heller ikkje problemfritt for den unge mannen. For Eilert startar ein hard kamp for å overleve som farmar. Han har gjeld han ikkje kan betale, noko som fører til at styresmaktene tar jorda frå han og tvingar han til å bli leiglending. Dei neste åra blir ein kamp mot naturkreftene og fallande prisar - for å vinne tilbake det han har tapt. «Liv andre har levd» er den fjerde boka i Edvard Hoems store familiekrønike. Omtalen er utarbeidd av BS.
Eilert Knudtson er komen til Norge for å treffe søskena sine igjen, og for å meistre sorga etter at kona Martha døde frå han og dei åtte barna deira. Året er 1927, og det er trettifire år sidan Eilert sist såg heimlandet.
Seksten år gamle Lars Hoem vil bli med onkelen sin Eilert tilbake til Canada. Han seier han må vekk fordi ein stein skygger for sola der han er no. Lars Hoems liv i Canada blir ein mørk tråd som fører fram mot dei nådelause trettiåra. Eilert går inn i ein stri kamp. Da han ikkje kan betale avdraga for tilleggsjord som han kjøpte tidleg på tjuetalet, tvingar styresmaktene han til å bli leiglending. Den aldrande farmaren kjempar mot tørke, haglstormar, grashopper og fallande prisar - for å vinne tilbake det han har tapt.
Liv andre har levd er ein sanseleg familiekrønike med uforgløymelege hovudpersonar. Romanen stiller det fundamentale spørsmålet: I kor stor grad kan eit menneske styre si livsreise med eigen innsats, og kor mykje blir avgjort av krefter som vi ikkje rår over?
